chciwy

chciwy
chciwy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, chciwywi, chciwywszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który chce mieć czegoś (zwykle pieniędzy) jak najwięcej dla siebie; zachłanny, łapczywy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś chciwy na każdy grosz. Chciwy starzec. Ktoś chciwy pochwał, władzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o tym, że ktoś jest chciwy, zachłanny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sięgać po coś chciwym ruchem. Chciwy wzrok, spojrzenie. Chciwe ręce.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}patrzeć chciwym okiem {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • chciwy — chciwywi, chciwywszy «pragnący, pożądający czegoś (zwłaszcza: pieniędzy, zysków); świadczący o czyimś pragnieniu; łapczywy, żądny, zachłanny» Chciwy sknera. Człowiek chciwy na pieniądze. Artysta chciwy sławy. Turyści chciwi wrażeń. ◊ Patrzeć,… …   Słownik języka polskiego

  • chciwy — Słuchać, chłonąć itp. coś chciwym uchem «słuchać uważnie, z zaciekawieniem, zwracając uwagę na każde słowo»: Maszli czas wolny, by długiego dyskursu wysłuchać? – Z radością, chciwym uchem przyjmę każde słowo Waszej Eminencji! Z. Kossak, Wina.… …   Słownik frazeologiczny

  • łasy — łasi «lubiący smaczne rzeczy, łakomy, chciwy na przysmaki; ogólniej: chciwy, żądny czegoś» Łasy na słodycze. Łasy na pieniądze …   Słownik języka polskiego

  • chciwie — chciwieej przysłów. od chciwy Chciwie zgarniać pieniądze. Chciwie przysłuchiwać się czemuś …   Słownik języka polskiego

  • chciwiec — m II, DB. chciwiecwca, W. chciwiecwcze a. chciwiecwcu; lm M. chciwiecwcy, DB. chciwiecwców «człowiek chciwy» Nienasycony, bezwzględny chciwiec …   Słownik języka polskiego

  • chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • chytry — chytrytrzy, chytrytrzejszy 1. «przebiegły, podstępny; fałszywy» Chytre oczy, spojrzenie. Chytre wyrachowanie. Strzeż się go, to chytry człowiek. ◊ Chytry jak wąż, jak lis «bardzo chytry, przebiegły» przen. żart. «pomysłowo, sprytnie zrobiony»… …   Słownik języka polskiego

  • ciekawy — a. ciekaw (tylko w funkcji orzecznika) ciekawywi, ciekawywszy 1. «interesujący się czymś, pragnący coś wiedzieć, chciwy wiadomości; wyrażający czyjąś chęć poznania; zaciekawiony, dociekliwy» Ciekaw jestem, kto przyszedł. Ktoś ciekawy świata,… …   Słownik języka polskiego

  • drapieżny — drapieżnyni, drapieżnyniejszy 1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt» Drapieżne ryby, ptactwo. Drapieżne zwierzęta. ∆ zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym… …   Słownik języka polskiego

  • dusigrosz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek chciwy na pieniądze; skąpiec, sknera, liczykrupa» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”